Витман Ирина Ивановна – кеңестік және ресейлік суретші, пленерлік кескіндеме шебері, КСРО суретшілер одағының мүшесі (1948). Балалық және жастық шағын Парижде өткізген, мүсінші Д. Цаплиннің шеберханасында оқыған, Ю. Анненков және З. Серебряковамен араласқан. 1930-жылдардың басында Ленинградта полиграфиялық техникумның дайындық курстарында болашақ күйеуі суретші Алексей Соколовпен танысты. 1936 жылы Исаак Бродский, Бүкіл Ресейлік академиясының ректоры, Ирина мен Алексейдің жұмыстарын көріп, екеуін де оқуға қабылдайды. 1941 жылы Алексей майданға ерікті болып кетеді, Ирина Ленинградта қалады. Студенттер өрт сөндірушілер қызметінде болып, жау шабуылдары кезінде шатырдан отты бомбаларды тастап отырды. Осы жұмысы үшін Витманға... далее

Витман Ирина Ивановна – кеңестік және ресейлік суретші, пленерлік кескіндеме шебері, КСРО суретшілер одағының мүшесі (1948). Балалық және жастық шағын Парижде өткізген, мүсінші Д. Цаплиннің шеберханасында оқыған, Ю. Анненков және З. Серебряковамен араласқан. 1930-жылдардың басында Ленинградта полиграфиялық техникумның дайындық курстарында болашақ күйеуі суретші Алексей Соколовпен танысты. 1936 жылы Исаак Бродский, Бүкіл Ресейлік академиясының ректоры, Ирина мен Алексейдің жұмыстарын көріп, екеуін де оқуға қабылдайды. 1941 жылы Алексей майданға ерікті болып кетеді, Ирина Ленинградта қалады. Студенттер өрт сөндірушілер қызметінде болып, жау шабуылдары кезінде шатырдан отты бомбаларды тастап отырды. Осы жұмысы үшін Витманға «Өрт сөндіру қызметінің қаһарманы» атағы берілді. «Ленинградты қорғағаны үшін» медалімен марапатталды. 1942 жылы институтпен бірге Ирина Витман Самарқандқа эвакуацияланды, онда суығы пен аштығын көрген Ленинградтан кейін Өзбекстанның жарқын сұлулығын, ескі Самарқанд, оның поэтикалық қышлақтары, мәңгілік шынар ағаштары, есектері мен түйелері, таңғажайып шайханалары, өзбектердің ұлттық дәстүрлері бойынша зерленген салтанатты киімдерін бейнелеуге қуана кірісті. 1944 жылы Ирина Витман Мәскеуге оралды, ол Суриков атындағы институтқа ауысып, Александр Осмеркиннің шеберханасын тәмамдайды. Ұлы Отан соғысының ардагері. 1954-1956 жылдары Витман Тың игеріліп жатқан жерлерде жұмыс істеді. Бұл суретші шығармашылығында жаңа образдар пайда болған жарқын әрі маңызды кезең болды. Кейінірек, Мордовияға (1958 жыл), Қазақстанға, Вьетнамға (1969-1970 жылдары) жасаған сапарлары кезінде оның барлық жұмыстары күрделі декоративтік түспен, үлкен колориттік қуаттылығымен ерекшеленді, образды табу жолында тұрақты ізденістер жүргізді. Мәскеудегі, Ресейдің басқа қалаларындағы, сондай-ақ шетелдердегі көптеген көрмелерге қатысты. Мәскеу және басқа қалаларда жеке көрмелерін өткізген. Ресей көркемсурет академиясының алтын медалімен марапатталған (2010). Роберт Фальк кезінде: «оның шығармашылығы жеңіл француздық сүйкімділікпен көмкерілген» деген екен. Жұмыстары Ресей, ТМД елдері, АҚШ, Франция, Германия, Жапония, Италия және басқа елдердегі мұражайларда, галереяларда, жеке коллекцияларда сақтаулы. скрыть